Πώς γίνεται το αδύνατο δυνατό.

Όπως λέει και ο αγαπητός Στέργιος "ένας Μπούφος από μόνος του, δεν φέρνει την άνοιξη".

Το αδύνατο, δεν θα είχε γίνει ΔΥΝΑΤΟ χωρίς τη συμβολή όλων όσων ακολουθούν.

Του Διευθυντή μας, η στήριξη και η εμπιστοσύνη του οποίου ήταν καθοριστικές.

Της κας Άννας και της μεγάλης πείρας που κουβαλάει.

Του Γιώργου και της οργανωτικότητάς του.

Ένα μεγάλο επίσης ευχαριστώ από μέρους μου στην ιταλική ομάδα και συγκεκριμένα στην Ειρήνη, την Antonietta και τη Raffaella.

Στους μαθητές μας αλλά και στους Ιταλούς μαθητές. Τα λόγια είναι περιττά. Όλοι τους εξαιρετικά και πολύ συνεργάσιμα παιδιά.

Στις οικογένειες που άνοιξαν τα σπίτια και την καρδιά τους στους φιλοξενούμενούς τους.

Στον Gianni για την αξέχαστη φιλοξενία.

Στην Pina, την Ursulla και όλους τους καθηγητές του ιταλικού σχολείου και βέβαια στη διευθύντριά του.

Στον Salvatore και τη Maria.

Στον φωτογράφο της εφημερίδας.

Στην ψυχολόγο του σχολείου και τον σύζυγό της.

Στον οδηγό του λεωφορείου.

Στον σύζυγο της Antonietta για τις πολύ νόστιμες cassatine.

Στη Masseria Parisi.

Στον αρχαιολόγο της εκκλησίας του Benevento.

Στον παππού της μαθήτριας για όλα τα βιβλία που μας χάρισε.

Στον άγνωστο ζωγράφο.

Στον Δήμαρχο του Baselice.

Στον ιδιοκτήτη της μικρής παμπ.

Στο συγκρότημα του αδερφού της Antonietta.

Στον ξεναγό μας τον Σωτήρη.

Στον Χάρη Αθηνοδώρου στο Όμοδος.

Στην Γκάλια και τον Γιαννάκη Ιωάννου για την εξίσου αξέχαστη φιλοξενία τους.

Στη Στέλλα της μουσικής, την Έμιλυ της γυμναστικής αλλά και σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην εκδήλωση του σχολείου το βράδυ της Δευτέρας.

Στον παππού της Ιωάννας μας, τον κο Γιώργο.

Στο κοινοτικό συμβούλιο Επισκοπής.

Στην Ελένη της τέχνης.

Στην Πόλα.

Στη Μητρόπολη Λεμεσού.

Σε όλους του οδηγούς των λεωφορείων μας.

Στους ευγενέστατους υπαλλήλους του Κάστρου της Λεμεσού.

Στη Βαλεντίνα.

Στον ΚΟΤ.

Στην κα Νίκη Δεσποτοπούλου.

Στην Κούλα, την Τζούλια και τη Μαρία.

Στην Εύη και στον Σύνδεσμο Γονέων που είναι ΠΑΝΤΑ δίπλα μας.

Στον Δήμαρχο Κάτω Πολεμιδιών και τη σύζυγό του Σοφία που σπούδασαν στα Γιάννενα.

Και τέλος στη Φαίδρα, την καταπληκτική σύζυγο του Γιώργου, με την οποία στις 7/5 έκλεισε 26 ολόκληρα χρόνια γάμου. Τους εύχομαι ολόψυχα να τα χιλιάσουν. Είναι και οι δύο η χαρά της ζωής.

Σας χαιρετώ από "ψηλά" όπου ήρθα για τελευταία φορά για φέτος. Καλό μεσημέρι.

http://photopeach.com/album/bo333g