Το να θεωρεί
κανείς ότι η ύπαρξη κάποιων μαθημάτων – και εν προκειμένω των ξένων γλωσσών
- στο υπάρχον ωρολόγιο πρόγραμμα
αποτελεί μια πολυτέλεια ή μια παρουσία δευτερεύουσας σημασίας είναι
αναμενόμενο. Ούτως ή άλλως πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν παρωχημένες νοοτροπίες
που θα ταλανίζουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το να θεωρεί όμως ότι
απευθύνεται σε ανθρώπους μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας και συνεπώς μπορεί
να τους πείσει ότι το μαύρο είναι άσπρο καταντά τουλάχιστον προκλητικό.
